Kiedy drzewko powstało

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kiedy drzewko powstało    

Gdy ścięte w lesie drzewko wstawiono

Do stojaka, zmieniły się już zwyczaje.

Drzewko urosło, stało się choinką,

Wzbogacił się jego wystrój, co nam to daje?

Opustoszał sufit, belki się skryły

Pod deskami i tynkiem, zawisły świeczniki,

Usunięto snopy zboża, schowano sianko

Pod obrusy, może jeszcze grają piewiki.

Na świerkowych albo jodłowych gałązkach

Jabłka – symbol zdrowia, nie ciuszek,

Wprost z rajskiego ogrodu,

Świecące cukierki, bombki z wydmuszek.

Papierowe barwne łańcuchy, także ze słomy,

Anielskie włosy, lameta srebrnolica,

Koszyczki z pudełek po zapałkach,

Na czubie Pierwsza Gwiazda, nie szpica.

Na gałązkach świeczki w oprawkach.

Pod choinką w żłóbku Boże Dziecię,

Obok Przenajświętsza Panienka,

Pasterze z dobytkiem i kmiecie.

Przy stole zaproszony gość i tkliwości

Z opłatka. Wigilia oddaliła chłód,

Pełna miłości. Słuchamy Ewangelii

O narodzeniu Pana Jezusa.

Płyną życzenia, omijają troski i słabości.

Z modlitwą, radością i kolędowym śpiewem

Jest Pasterka w glorii spełnienia,

Nie pod świerkiem, lecz w świątyni,

Co Bogu mamy do zawdzięczenia. 

2012