Łuk Amora

                          Chmurna szarość w oczach

                  i ciężar ołowianej twarzy

                                   pęknięta cięciwa i złość

                  Po zbyt gwałtownym ukłonie  

                                      zaraz marsowa mina

                  cylinder na bakier  

                   Przechadzając się

                                       po reglowych szlakach

                 myślałeś że spotkasz tam mgliste cudo

                 - całkiem realną egocentryczkę

                  Pęka ramię łuku i ręka mięknie                

                                                jak kropla oceanu

                 Była jakaś miłość ale         

                 zabiłeś ją z kałasznikowa

                 Wiesz o tym

                 Nawet kreda zbladła z wrażenia

                 Ty przyjmujesz biel z gniewem

                 Ale nie obłudnie

                 Mówisz że czujesz się spłaszczony

                 i nie będziesz płacił za obce pomyłki

                                                                                                      5 lutego 2000