Na Adwent
Pan Bóg nie zasępia czoła i nie pociera skroni,
Pomyśli o zamęcie ludzkim i pomocnej dłoni.
Z Archaniołem gwiazdy zwoła i poruszy,
Niech się zrobi lżej na ludzkiej duszy.
Matka Boska zatroskana haftem przyozdabia
Kaftanik zgrabny, a syneczek w niej rozrabia.
Cudowna Panno, wielka w Tobie nowina,
Urodzisz Zbawiciela dusz naszych - syna.
Oto pora oczekiwania i refleksji - oto ścieżki
Do Pana, obyśmy spostrzegli swoje grzeszki,
Zmyli je i gdy wypełni się czas, powitali, mili,
Dzieciątko Jezus, które na sianku zakwili.
25.11.2021
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz